- xəfiyyəçi
- сущ. сыщик (тайный агент сыскной полиции); детектив
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
xəfiyyəçi
Смотреть что такое "xəfiyyəçi" в других словарях:
xəfiyyə — is. <ər.> 1. Xəfiyyə idarəsinin məmuru, gizli agenti. <Əbülhəsən bəy:> Çar jandarmeriyası mənim dalımca xəfiyyələr təyin etmişdir. M. S. O.. Xəfiyyələr dərnəklərin gizli fəaliyyətindən xəbər tutdular, uşaqların bəzilərini həbs etdilər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəfiyyəçi — is. Xəfiyyə məmuru, xəfiyyə agenti. Bu halda xəfiyyəçilərdən biri qapını açdı. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mükəlləfiyyət — is. <ər.> Dövlət, yaxud cəmiyyət tərəfindən əhali üzərinə qoyulan vəzifə, borc. Hərbi mükəlləfiyyət. Əmək mükəlləfiyyəti. // Yerinə yetirilməsi məcburi olan borc; vəzifə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mükəlləfiyyətli — sif. Mükəlləfiyyəti yerinə yetirməli olan; borclu, vəzifəli. Hərbi mükəlləfiyyətli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mükəlləfiyyət — ə. ّO) 1) bir vəzifəni yerinə yetirməyə və ya bir işi görməyə məcbur olma; 2) dövlət və ya yerli sosial ehtiyacları təmin etmək üçün əhalinin icra etməli olduğu vəzifə, iş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şərəfiyyə — ə. binadan istifadə müqabilində alınan haqq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xəfiyyə — ə. gizli işlərlə məşğul olan, gizli axtarış aparan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xəfiyyən — ə. gizli olaraq, gizlicə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xəzəfiyyə — ə. keramika … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zə’fiyyət — ə. zəiflik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xəfaya — ə. «xəfiyyə» c. xəfiyyələr … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
